อึ้งเทียนฮั่ว 黄天化

        อึ้งเทียนฮั่ว หรือ หวงเทียนฮั่ว 黄天化 เป็นเทพเจ้าองค์หนึ่งในเทพนิยายเรื่องเฟิงเสินเอี่ยนอี้ หรือฮ่องสินปัง เป็นนายทหารเอกของแม่ทัพเจียงไท่กง ในรัชสมัยพระเจ้าโจวอู่หวางแห่งราชวงศ์โจวตะวันตกเมืองซีกี      ซึ่งทำสงครามกับพระเจ้าซังโจ้วหวาง ( ติวอ๋อง ) แห่งราชวงศ์ซังเมืองเฉาเกอ ประมาณก่อน พ.ศ. ๑๑๒๒

        อึ้งเทียนฮั่ว  ชื่อ เทียนฮั่ว   แซ่อึ้ง หรือ แซ่หวง เป็น อึ้งเทียนฮั่ว หรือ หวงเทียนฮั่ว เป็นบุตรของ อึ้งปวยฮอหรือ หวงเฟยหู่ 黄飞虎  กับนางกาซื่อฮูหยิน มีพี่น้อง ๔ คน อึ้งเทียนฮั่วเป็นพี่ใหญ่ ถัดไปเป็น อึ้งเทียนหลก หรือ หวงเทียนลู่ อึ้งเทียนเจียก หรือ หวงเทียนจิ่ว คนสุดท้องคือ อึ้งเทียนเสียง หรือ หวงเทียนเซี่ยง บิดาของอึ้งปวยฮอชื่อ อึ้งกุน หรือ หวงกุน 黄滚 เป็นนายด่าน ส่วนอึ้งปวยฮอได้รับความดีความชอบมาก จนได้รับฐานันดรศักดิ์สูงระดับชั้นอ๋อง เป็น บู๊เสงอ๋อง หรือ อู่เฉิงหวาง รับราชการในเมืองเฉาเกอ

        อึ้งเทียนฮั่ว สมัยยังเป็นเด็กอายุได้ ๓ ขวบ นักพรตโต๊ะเต๊กจินกุน หรือ ไต้เต๋อจวินกวน แห่งภูเขาเซิงหวงซาน ท่านเห็นว่าเด็กคนนี้ต่อไปจะเป็นนายพลนักรบที่เก่งกาจคนหนึ่ง จึงได้ขอไปเป็นศิษย์และได้สอนวิทยายุทธประเภทต่างๆจนเชี่ยวชาญ เมื่อโตเป็นหนุ่มน้อยอายุ ๑๓ ปี ใบหน้าสีแดง ร่างกายสูงมากกำยำล่ำสัน ดวงตาพองโต เกล้าผมสองแหยม กิริยาองอาจดุจเสือโคร่ง อาวุธประจำกายคือกระบองสั้นทั้งสองมือ ความชำนาญพิเศษคือ สามารถดำดินได้ พาหนะที่ใช้คือ กิเลนสีขาว เขาเป็นคนโมโหง่ายตามประสาคนหนุ่ม

        ครอบครัวนี้รับราชการ ในราชสำนักพระเจ้าซังโจ้วหวาง เมืองเฉาเกอปัจจุบันคือเมืองเหอปีมณฑลเหอหนาน และเป็นพระญาติกันด้วย อึ้งปวยฮอหรือหวงเฟยหู่ได้รับพระราชทานฐานันดรศักดิ์เป็น อู่เฉิงหวางหรือ บู๊เสงอ๋อง ขุนนางผู้ใหญ่ฝ่ายทหาร ส่วนหวงกุนบิดาเป็นนายด่าน น้องสาวอึ้งปวยฮอ เป็นพระสนมหวงกุ้ยเฟยหรือ พระสนมเอกแซ่หวงในพระเจ้าซังโจ้วหวาง อึ้งปวยฮอยังมีญาติอีกหลายคนคือ อึ้งฮุยปิว อึ้งฮุยป้า อึ้งเบ๋ง เป็นต้น

        ในช่วงปลายรัชกาล พระองค์ไม่ทรงตั้งอยู่ในความยุติธรรม กลับลุ่มหลงมัวเมาในพระนางต้าจี่มเหสีใหม่ เสพสุราเป็นนิจไม่ออกว่าราชการ หากขุนนางตงฉินคนใดกราบทูลให้ออกว่าราชการก็ทรงกริ้วทำโทษด้วยวิธีการทารุณแบบต่างๆ พระนางต้าจี่และขุนนางกังฉินต่างกราบทูลยุยงให้แตกแยกกันในราชสำนัก จนหัวเมืองน้อยใหญ่ต่างพากันแข็งเมือง จนพระองค์ต้องให้เหวินจ้งหรือบุนไทสือยกกองทัพไปปราบ แต่ก็ไม่หมดสิ้น กลับแข็งเมืองมากขึ้น รวมทั้งเมืองซีกีของพระเจ้าโจวอู่หวาง

        วันหนึ่งมีการเลี้ยงในพระราชวัง นางกาซื่อได้เข้าไปด้วย พระเจ้าซังโจ้วหวางทรงเสพสุราหนักและลวนลามนาง จนนางเสียใจกระโดดตำหนักตาย นางหวงกุ้ยเฟยเข้าไปต่อว่าพระองค์ จนทรงกริ้วถีบนางตกตำหนักถึงแก่กรรมอีกคน ทำให้ครอบครัวแซ่หวงเสียใจมาก หวงเฟยหู่จึงคิดว่าอยู่ไปก็มีแต่ความตายจึงพาครอบครัวหนีออกจากเมืองเฉาเกอ แต่ไปติดอยู่ที่ด่านทงกวนถูกนายด่านชื่อตันต๋องเอาอาวุธลูกทิ้งถูกหวงเฟยหู่ นักพรตต้าเต๋อจวินกวนอาจารย์ของหวงเทียนฮั่ว ให้หวงเทียนฮั่วไปช่วยบิดาตน ซึ่งขณะนั้นเขามีอายุ ๑๓ ขวบ ยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นบิดา เพราะจากกันตั้งแต่อายุสามขวบ อาจารย์ได้มอบกระเช้าและกระบี่ให้ หวงเทียนฮั่วจึงเดินทางไปที่ด่านทงกวน เข้ารบกับตันต๋องเอากระเช้ารับลูกทิ้งและช่วยแก้ไขบิดา นำไปส่งจนพ้นเขตด่านต่างๆ แล้วกลับไปยังสำนักอาจารย์

        ข้างเมืองเฉาเกอได้ส่งกองทัพไปปราบ เมืองซีกีหลายครั้งอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ประสบผล เมื่อเหวินจ้งปราบหัวเมืองได้ระดับหนึ่งจึงกลับเมืองเฉาเกอ รับสั่งให้ยกทัพไปปราบเมืองซีกี เหวินจ้งจึงยกทัพไปตีเมืองซีกี แต่ก็พ่ายแพ้หลายครั้ง จึงไปเชิญเพื่อนชื่อจ้าวกงหมิงหรือเตียกงเบ๋งให้มาช่วย แต่จ้าวกงหมิงก็ถูกคุณไสยฝ่ายเมืองซีกีจนตาย ข้างนางเมิ่งปั๋ว นางผางเฉอและนางกงเต๋อน้องสาวจ้าวกงหมิงจึงโกรธที่พี่ชายตายโดยไม่เป็นธรรม จึงเข้าข้างทัพเมืองเฉาเกอ นางเมิ่งปั๋วเข้ารบกับเจียงจื่อหยา ข้างหวงเทียนฮั่วจึงถือกระบองสั้นทั้งสองมือขี่กิเลนเข้าช่วย แต่ถูกแสงดวงแก้ววิเศษของนางไซหุนเซียนจู้เข้าตาทั้งสองข้าง จนตกจากหลังกิเลน หลี่จินจาหรือหลี่กิมเชียจึงเข้าไปช่วยจนปลอดภัย แต่ดวงตาหวงเทียนฮั่วยังเจ็บปวดอยู่ อาจารย์หยันเติงเต้าเหยิน 燃灯道人 หรือ เหยียนเตงโตหยินจึงเอายาวิเศษหยอดให้หายเป็นปลิดทิ้ง

        หวงเทียนฮั่วเข้ารบกับเหวินจ้ง แต่ก็สู้ไม่ได้ ฝ่ายเจียงจื่อหยาจึงคิดเผด็จศึกกับเหวินจ้ง ด้วยการเขียนจดหมายสามฉบับ ให้หลี่โลเชีย หวงเทียนฮั่วและ เหลยเจิ้นจื่อปฏิบัติเมื่อเข้าสงครามครั้งใหม่กับเหวินจ้ง เจียงจื่อหยาจึงไปท้ารบกับเหวินจ้ง แต่รบแพ้เจียงจื่อหยา จึงหนีไปตามซอกเขาที่มีทหารของขุนพลทั้งสามที่ได้รับคำสั่งตามจดหมาย เหวินจ้งถูกสะกัดทุกทิศทาง เข้ารบกับหลี่โลเชีย แล้วหนีต่อไปเข้ารบกับหวงเทียนฮั่ว ฝ่ายหวงเทียนฮั่วทำเป็นหนี แล้วเอาทวนแทงนายทหารผู้ติดตามเหวินจ้งตาย เหวินจ้งหนีต่อจนถึงจุดสกัดของเหลยเจิ้นจื่อ โดยมีเอียวเจี้ยนเข้าช่วย เหวินจ้งจึงเหลือแต่ตัวคนเดียว จนถูกนักพรตหุนตงจู้กับหยันเติงเต้าเหยินใช้คาถาเวทมนตร์ฆ่าเหวินจ้งตาย

        ฝ่ายเมืองเฉาเกอจึงให้เติ้งจิ่วกง หรือเตงจิวกงเป็นแม่ทัพยกไปตีเมืองซีกีอีก ฝ่ายหวงเทียนฮั่วจึงออกไปรบกับนางเติ้งชานอวี้หรือนางเตงตันหยก บุตรสาวเติ้งจิ่วกง จนถูกแก้ววิเศษเข้าที่ใบหน้าเจ็บปวดหนีเข้าเมือง ฝ่ายถู่อิ๋วซุนหรือโทเฮงสุน เข้าไปช่วยรบกับฝ่ายเติ้งจิ่วกงจนได้รับชัยชนะหลายครั้ง หวงเทียนฮั่วเข้ารบกับถู่อิ๋วซุน จนถูกเชือกวิเศษของถู่อิ๋วซุนมัดเอาไปค่ายเติ้งจิ่วกง แต่ในที่สุด ถู่อิ๋วซุนแต่งงานกับนางเติ้งชานอวี้ และทัพเติ้งจิ่วกงเข้าข้างเมืองซีกีจนหมดสิ้น

        ทางเมืองเฉาเกอ จึงให้ซูหูหรือเชาฮูเจ้าเมืองจีโจว เป็นแม่ทัพยกไปตีเมืองซีกี มีเจิ้งหลุนหรือแต้หลุนเป็นผู้ช่วย ต่อมามีเซียนองค์หนึ่งชื่อหลี่เย่หรือหลี่งักมาช่วยซูหูรบ ข้างหวงเทียนฮั่ว หลี่โลเชียและเอียวเจี้ยนเข้ารบกับหลี่เย่

        ฝ่ายอินหง โอรสพระเจ้าซังโจ้วหวางยกทัพมาช่วยรบ หวงเฟยหู่กับบุตรชายทั้งสี่คน คือหวงเทียนฮั่ว หวงเทียนลู่ หวงเทียนจิ่วและหวงเทียนเซี่ยง เข้ารบกับอินหง แต่หวงเฟยหู่กับหวงเทียนฮั่วถูกจับได้ อินหงปล่อยพ่อลูกคู่นี้กลับเพื่อตอบแทนคุณที่หวงเฟยหู่ปล่อยเขาออกจากเมืองเฉาเกอ เพื่อหนีราชภัยจากพระบิดา แต่อินหงก็สิ้นพระชนม์ในสงคราม

        แต่ในที่สุดแม่ทัพซูหูและเจิ้งหลุน ยกกองทัพเข้าข้างเมืองซีกีสิ้น

        พระเจ้าซังโจ้วหวางจึงทรงส่งเตียวสัน นายด่านเป็นแม่ทัพคนใหม่ไปตีเมืองซีกี

        ฝ่ายอินเจี่ยวหรืออินเฮาอนุชาของอินหง โอรสพระเจ้าโจ้วหวางยกกองทัพไปช่วยเตียวสัน  อินเจี่ยวมีอาวุธวิเศษคือกระดึงวิเศษ หวงเทียนฮั่วเข้ารบกับอินเจี่ยว ถูกกระดึงวิเศษจนถูกจับได้แล้วเข้ารบกับหวงเฟยหู่และถูกจับได้เช่นเดียวกัน แต่อินเจี่ยวปล่อยพ่อลูก เพื่อแทนคุณที่เคยปล่อยตนหนีราชภัยออกจากเมืองเฉาเกอเช่นเดียวกับพระเชษฐาคืออินหง  จากการสู้รบปรากฏว่าเตียวสันกับอินเจี่ยวตายในสนามรบ

        เมืองเฉาเกอจึงแต่งตั้งอังกิม นายด่านซำซานกวนเป็นแม่ทัพคนใหม่ ยกไปตีเมืองซีกี แต่อังกิมก็ไปเข้าข้างเมืองซีกีทั้งกองทัพ

        ฝ่ายเมืองซีกี พระเจ้าโจวอู่หวางจึงทรงตั้งเจียงจื่อหยาให้มีฐานะสูงขึ้นเป็น เจียงไท่กง แล้วจัดทัพยกไปตีเมืองเฉาเกอแทนที่จะตั้งรับเหมือนแต่ก่อน โดยมีเจียงไท่กงเป็นแม่ทัพใหญ่ หวงเทียนฮั่วเป็นทัพหน้า หลำจงกวดเป็นทัพหนุน บูกิดเป็นปีกซ้าย หลี่โลเชียเป็นปีกขวา ให้เอียวเจี้ยน ถู่อิ๋วซุน เจิ้งหลุน เป็นนายทหารคุมเสบียง รวมทหารระดับเอกโทตรีจำนวน ๖๒ คน เช่น หวงเฟยหู่ อึ้งอุยปิว อึ้งฮุยป้า อึ้งเบ๋ง หวงเทียนลู่ หวงเทียนจิ่ว หวงเทียนเซี่ยง อังกิม พวกแซ่กีพระราชวงศ์ ๑๙ คน นางลงเกียดกงจู้ นางเติ้งชานอวี้ ฯลฯ พระเจ้าโจวอู่หวางเป็นจอมทัพ ยกออกจากเมืองซีกี

        กองทัพทั้งสองเข้ารบกัน เจียงไท่กงจึงจัดทัพใหม่ ให้หวงเทียนฮั่วกับอุยผุยเป็นปีกขวา บูกิดกับหลี่โลเชียเป็นปีกซ้าย เข้ารบกับขงสวนแม่ทัพ ผู้มีรัศมีห้าสีอยู่บนศีรษะเป็นอาวุธวิเศษเหมือนรุ้งกินน้ำ

        เจียงไท่กงจึงเข้าปล้นค่ายขงสวน แต่ขงสวนจับยามดูรู้ก่อน เจียงไท่กงจัดเป็นสามทัพคือ ให้หวงเทียนฮั่ว๑ เหลยเจิ้นจื่อ๑ หลี่โลเชีย๑ เข้าปล้นค่าย เหลยเจิ้นจื่อกับหลี่โลเชียรบกับขงสวน แต่ถูกจับได้ทั้งสองคน โกแกหลงรบกับหวงเทียนฮั่ว โกแกหลงปล่อยผึ้งวิเศษออกมาไล่ต้อนหวงเทียนฮั่ว ผึ้งวิเศษเข้ารุมต่อยกิเลน เมื่อมันเจ็บจึงสะบัดเขาหลุดจากหลัง ตกลงไปยังพื้นดิน ด้วยความรวดเร็วโกแกหลงจึงเอาทวนแทงหวงเทียนฮั่วจนสิ้นชีวิตในที่นั้น แล้วตัดศีรษะเอาไปเสียบไว้หน้าค่าย

        ภายหลังจากเสร็จสิ้นสงคราม พระเจ้าโจวอู่หวางเป็นฝ่ายชนะ จึงทรงบำเหน็จรางวัลแก่ทุกคน แล้วรับสั่งให้เจียงไท่กงประกอบพิธีพิจารณาดวงวิญญาณทั้ง ๓๖๕ ดวง ผู้ใดอยู่ฝ่ายพระเจ้าซังโจ้วหวางถือว่า เป็นผู้มีความกตัญญูต่อพระเจ้าแผ่นดินของตน จนตาย ผู้ใดอยู่ฝ่ายพระเจ้าโจวอู่หวาง ถือว่าเป็นผู้มีความซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าแผ่นดินของตน

        เจียงไท่กงจึงเรียกดวงวิญญาณของหวงเทียนฮั่วมาปรากฏเป็นรูปกาย เจียงไท่กงจึงยกเอาความชอบว่าเป็นผู้กตัญญู ได้เคยช่วยบิดาของตนให้รอดจากความตายครั้งหนึ่ง มีความซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าแผ่นดินเข้าสงครามจนตัวตายในสนามรบ จึงให้ดำรงตำแหน่ง เปงเหลงกง คือเป็นเจ้าแห่งภูเขาซำซาน

           :     สมบูรณ์ แก่นตะเคียน  ๑๗ มิถุนายน ๒๕๕๑

Title     :     Huang Tian Hua

           :     Somboon Kantakian   07/06/2008

Credits :    Somboon Kantakian