เหอเซียนกู่

        เหอเซียนกู่ หรือ  ฮ่อเซียนโกว   นามเดิมว่า เชียง  แซ่เหอ  บิดาชื่อ เหอซู  นางถือกำเนิดเมื่อวันที่  ๑๐ ค่ำ เดือน ๔ ตามจันทรคติจีน  เมื่อ พ.ศ. ๑๒๔๓    ณ ตำบลหนินหลิง  อำเภอหยง  แขวงเมืองกว่างตง  บางตำนานว่าอาศัยอยู่แถบตำบลหยุนมู่ซี  อำเภอเจิ้งเฉิง  แขวงกว่างตง   ในปีจิ่วซื่อ   รัชสมัยพระนางอู่เจ๋อเทียน ( บูเช็กเทียน ) แห่งราชวงศ์ถัง เสวยราชย์ พ.ศ. ๑๒๒๗ – ๑๒๔๘

          กล่าวกันว่า เหอเซียนกู่มีนิสัยอ่อนโยน ร่าเริง  ชอบอยู่อย่างสงบ  นางช่วยบิดามารดาเก็บใบชาที่ไร่ชาของบิดาที่ปลูกไว้บนเนินเขา  วันหนึ่งเธอได้พบกับเซียนหลิ่วตงปินที่ไร่ชาและได้คุยสนทนากัน   เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน กลางคืนฝันว่า  มีไต้ซือองค์หนึ่งมาบอกให้กินผงไมคา ซึ่งเป็นผงแร่ชนิดหนึ่งแวววาวคล้ายกระจก  ไต้ซือกล่าวว่าหากกินผงนี้เข้าไปแล้วจะทำให้เนื้อตัวเบา  ไม่เจ็บไม่ไข้ และสามารถเดินเหินได้รวดเร็วเหมือนเหาะ  เมื่อเธอตื่นขึ้นจึงคิดว่าเทวดาคงมาโปรดแน่นอน  เธอจึงกินแป้งผงดังกล่าว  หลังจากนั้นได้ผลคือทำให้ตัวเบา  ทำงานได้คล่องแคล่วว่องไวกว่าเดิมมาก สามารถเดินได้เหมือนเหาะ  ซึ่งขณะที่เธอมีอายุได้ ๑๓ ปี   ข้างบิดามารดาเห็นว่าเธอโตเป็นสาวแล้วสมควรที่จะมีครอบครัวตามประเพณี  หากใครมาสู่ขอก็จะยกให้ทันที  เมื่อเธอทราบดังนั้น  จึงตั้งจิตอธิษฐานว่า  จะขอเป็นสาวโสดตลอดชีวิต  และเริ่มกินอาหารเจ  บิดามารดาก็ไม่ได้บังคับแต่ประการใด  อีกตำนานหนึ่งเล่าว่า เหอเซียนกู่เป็นธิดาเจ้าของร้านขายของชำที่ตำบลหลิงหลิง แขวงหูหนาน แห่งราชวงศ์ถัง  ได้ขึ้นภูเขาไปเก็บสมุนไพรพบกับหลิ่วตงปิน  เขาได้ให้ลูกท้อแก่เธอ  แล้วบอกว่าเมื่อกินเข้าไปแล้วจะได้เป็นเซียน

          เย็นวันหนึ่งที่ฝั่งแม่น้ำในตำบลหนินหลิง  หลี่ทิก้วยกับหลันไช่เหอได้เหาะผ่านมาและเข้าไปสนทนากับเธอ  เซียนทั้งสองต่างแนะนำการปฏิบัติสมาธิวิธีการบำเพ็ญเพียรตลอดจนเวทมนตร์ต่างๆให้แก่เธอ  ในช่วงที่เธอไปเก็บใบชาบนภูเขาหรือเดินทางท่องเที่ยวไปตามที่ต่างๆบนภูเขาแถบนั้นซึ่งใช้เวลาเดินทางไปกลับอย่างรวดเร็วแบบเซียน  และยังได้เก็บผลไม้ในป่ามาฝากมารดาทุกครั้ง  จนมารดาสงสัยว่าไปเอาผลไม้เหล่านั้นมาจากที่ใด  แล้วเธอก็เล่าให้ฟังตามที่ได้ศึกษาวิชาเซียนกับอาจารย์ทั้งสอง  จนในที่สุดเธอก็สำเร็จเป็นเซียนเมื่ออายุได้เพียง  ๑๔ ปีเท่านั้น  เมื่อ พ.ศ.  ๑๒๕๗   ทำให้พฤติกรรมของเธอเปลี่ยนไป คือ มีความรู้ลุ่มลึก พูดจาฉะฉานมีเหตุผล มีความสง่านุ่มนวล  ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากด้วยเวทมนตร์และการพยากรณ์ได้แม่นยำ  ทำให้คนทั้งตำบลและอำเภอต่างกล่าวขานกันถึงความเป็นผู้วิเศษของเธอ  กิตติศัพท์เล่าลือไปถึงเมืองหลวงฉางอาน  จนทรงทราบถึงพระกรรณพระนางอู่เจ๋อเทียน  พระองค์จึงโปรดเกล้าฯให้ข้าหลวงไปเชิญมาเฝ้า  เธอก็มิได้ว่ากระไร  แต่พอมาถึงกลางทางปรากฏว่าเธอหายตัวไป  พวกขุนนางทหารต่างพยายามหาแต่ก็ไม่พบ  จึงกลับไปกราบทูลให้ทรงทราบ

          ในปีเอวี๋ยนเหอ รัชสมัยฮ่องเต้ถังเสวียนจง ( หลี่ฉุน )  พ.ศ.  ๑๒๕๐ – ๑๒๕๓    ได้มีคนเห็นเซียนหลี่ทิก้วยกับหลันไช่เหอพาเหอเซียนกู่ขี่เมฆเหาะไปเข้าเฝ้าไท่ซังเล่าจุนที่เขาหัวซาน   เพื่อรับการแต่งตั้งเป็นเซียนองค์ที่ ๖  ในนามว่า  เหอเซียนกู่  ต่อมามีคนเห็นเธอขี่เมฆห้าสีเหาะอยู่เหนือโรงเจ

          ในปี พ.ศ.  ๑๓๐๙ – ๑๓๒๑  ปีต้าลี่  รัชสมัยฮ่องเต้ถังไต้จง ( หลี่อิ้ว )  ได้มีคนเห็นเหอเซียนกู่ที่โรงเจ เมืองกว่างโจว  ต่างก็รีบไปแจ้งเจ้าเมือง  เมื่อมาถึงปรากฏว่าเธอได้หายไปเสียแล้ว  ข้าหลวงจึงทำเรื่องกราบบังคมทูลรายงานให้ทรงทราบ  สำหรับภาพของเหอเซียนกู่เป็นรูปหญิงสาวสวยถือดอกบัว

          โป๊ยเซียนเป็นเทพเจ้าแห่งโชคลาภและความร่ำรวย    เหอเซียนกู่เป็นเซียนแห่งความดีงาม  ความซื่อสัตย์ กตัญญู  เกษตรกรรม

          :    สมบูรณ์ แก่นตะเคียน         ๑๗  มกราคม  ๒๕๕๐

Title  :    He Xuan Gu  :  One of the Eight Immortals 

          :    Somboon Kantakian