ตงไห่หลงหวาง

        ตงไห่หลงหวาง หรือ ต่งห้ายเหลงอ๋อง หรือ จ้าวมังกรแห่งทะเลทิศตะวันออก  เป็นองค์หนึ่งในพญามังกรสมุทรสี่องค์ ซึ่งเป็นพี่น้องกัน  แซ่อ้าว ชื่อ ก่วง เป็น อ้าวก่วง   (敖廣)    หยกอ๋องสองเต่โปรดฯให้พญามังกรทั้งสี่เป็นผู้กำกับดูแลเมฆและฝนให้ตกต้องตามฤดูกาล ตลอดจนเรื่องน้ำท่วม น้ำตามห้วยหนองคลองบึงบนพื้นโลกทั้งสี่ทิศ  พญามังกรอาศัยอยู่ในวังแก้วใต้บาดาล มีบรรดาเหล่ากุ้งเป็นทหารและปูเป็นขุนพลทหาร

                    ขณะนั้นเมืองหลวงกำลังเกิดศึกสงคราม บรรดาหัวเมืองต่างๆกระด้างกระเดื่องไม่ยอมขึ้นกับเมืองเฉาเกอ  หลี่จิ้งบิดาหลี่โลเชียจึงต้องฝึกทหารเตรียมพร้อม  จนหลี่โลเชียอายุได้  ๗ ขวบ สูงประมาณสามศอก   ขออนุญาตมารดาออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ้าน  ส่วนบิดาไปฝึกทหารยังไม่กลับ มารดาจึงอนุญาตให้ออกไปกับพี่เลี้ยง  ตนกับพี่เลี้ยงจึงออกจากประตูด่าน  ขณะนั้นเป็นช่วงฤดูร้อนในเดือนเจ็ด  โลเชียเห็นลำธารใหญ่น้ำใสน่าเล่นและอากาศร้อนด้วย  จึงกระโจนลงไปในน้ำ  ลำธารแห่งนี้ไหลออกสู่ทะเล  โลเชียลอยตามน้ำเล่นไปเรื่อย  พร้อมกับเอาผ้าแพรหลินสีแดงฟาดลงไปบนพื้นน้ำ  ทำให้พื้นน้ำมองดูเป็นสีแดงไปหมดเกิดคลื่นขนาดใหญ่น้ำทะเลปั่นป่วน  กระเทือนลงไปถึงวังพญามังกร  คือ อ้าวก่วง ผู้ดูแลท้องทะเลตะวันออก   พระองค์จึงให้มังกรชื่อ  หลี่เกิ้น  เทพเจ้าสมุทรผู้มีหน้าที่คอยตรวจตราปากอ่าวทะเล  ข้างหลี่เกิ้นเมื่อขึ้นไปเห็นเด็กกำลังเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนาน  โลเชียเห็นยักษ์หน้าตาร่างกายน่าเกลียดจึงหัวเราะ  หลี่เกิ้นโกรธจึงปะทะคารมแล้วเกิดการสู้รบกัน  หลี่เกิ้นเอาขวานฟันโลเชีย  ไม่ถูกจึงปลดห่วงกำไลขว้างไปถูกศีรษะหลี่เกิ้นตาย แล้วเอากำไลติดเลือดมาล้าง จนทำให้น้ำทะเลเป็นคลื่นยักษ์         กระเทือนลงไปถึงวังพญามังกรอ้าวก่วงหวาง  พวกทหารจึงรายงานให้อ้าวกวงหวางทราบว่าหลี่เกิ้นถูกฆ่าตายแล้ว  ก็ตกใจ เพราะหลี่เกิ้นได้รับแต่งตั้งจากสวรรค์ให้เป็นผู้ตรวจตราบริเวณปากอ่าวและชายฝั่งทะเลทิศตะวันออก ใครจะมาฆ่าไม่ได้  อ้าวก่วงหวางจึงเตรียมกองทหารขึ้นไปปราบโลเชีย  ข้างอ๋าวปิ่งโอรสองค์ที่สามของอ้าวก่วงหวางเห็นบิดากำลังจัดทัพ  เมื่อได้ทราบความจึงอาสาขึ้นไปปราบเด็กน้อยเอง  อ๋าวปิ่งจึงโผล่ขึ้นเหนือน้ำเจอโลเชีย  เกิดการโต้เถียงกันแล้วสู้รบกัน

        โลเชียเอาแพรหลินโยนขึ้นไปบนอากาศ  เกิดสีแดงดั่งเพลิงพุ่งเข้าไปมัดคออ๋าวปิ่ง  แล้วกระโดดขึ้นไปขี่คออ๋าวปิ่ง  เอาห่วงกำไลทุบที่หน้าผากศีรษะแตกตาย  แล้วดึงเอ็นมังกรร่าง

อ๋าวปิ่งออกมาจะเอาไปให้บิดารัดเสื้อเกราะ  จึงขึ้นตลิ่งพากันกลับด่านเข้าบ้าน  ข้างหลี่จิ้งเสร็จจากการฝึกทหารจึงกลับบ้าน  รำพึงว่า  กษัตริย์ไม่ทรงตั้งอยู่ในยุติธรรม ราษฎรได้รับความเดือดร้อน  ขุนนางไม่ได้รับความยุติธรรม  หัวเมืองต่างแยกตัวออกไปเป็นกบฏ

        ฝ่ายพญามังกรอ้าวก่วงหวางรู้ว่าโลเชียฆ่าบุตรของตนจึงโกรธมาก  รีบไปหาหลี่จิ้งผู้เป็นเพื่อนกัน  พญามังกรจึงแปลงกายเป็นคนแล้วเข้าด่านเฉินตงกวนพบหลี่จิ้ง  แจ้งข้อหาว่าโลเชียบุตรของตนฆ่าบุตรของเขาและเทพเจ้าหลี่เกิ้นผู้รักษาปากอ่าวและชายฝั่งทะเลตะวันออก  ส่วนบุตรชายของตนมีหน้าที่ในการกำกับน้ำค้างและฝนให้ตกต้องตามฤดูกาลตามเทวบัญชา  ข้างหลี่จิ้งไม่เชื่อบอกว่าบุตรตนไม่เคยออกไปนอกประตูด่านเลย   จึงให้ทหารไปตามโลเชียมา  ข้างโลเชียออกมาบอกว่าตนออกไปเล่นน้ำทะเลแล้วฆ่าสองคนนั้นตาย  ยังได้เอาเอ็นมาฝากบิดาด้วย  พญามังกรแค้นมากผลุนผลันกลับไปจะไปฟ้องหยกอ๋องส่องเต่ หรือ จิ่วหวางไท่ตี้  ขณะนั้นประตูสวรรค์ยังไม่เปิด

        ข้างโลเชียจึงรีบไปหาอาจารย์ที่เขาเทียนซานเล่าความให้อาจารย์ฟัง  ไท่อี่เจินเหรินจึงบอกเคล็ดวิธีการแก้ปัญหาให้  โลเชียจึงรีบไปหลบอยู่ที่ภูเขาข้างปากทางประตูสวรรค์   เมื่ออ้าวก่วงหวางมาถึง โลเชียจึงขอร้องอย่าได้เอาเรื่องนี้ไปฟ้องหยกอ๋องส่องเต่เลย   แต่พญามังกรไม่ยอม  โลเชียจึงกระโดดเข้าเหยียบอกฉีกเสื้อใต้รักแร้ดึงเกล็ดออก  จนอ้าวก่วงหวางหมดฤทธิ์ยอมแพ้  โลเชียจึงให้เขาแปลงเป็นลูกงูเขียวแล้วรีบกลับไปหาบิดาที่ด่านเฉินตงกวน  บอกว่าตนไปตามอ้าวก่วงหวางมาจากประตูทางขึ้นสวรรค์  บิดาไม่เชื่อว่าบุตรของตนจะมีฤทธิ์ขนาดนั้นหาว่าเอาความเท็จมาพูดกับบิดา  โลเชียจึงเอางูเขียวทิ้งลงพื้นกลายร่างเป็นอ้าวก่วงหวาง         ข้างหลี่จิ้งตกใจมากถามอ้าวก่วงหวาง  เขาก็บอกตามความจริง และทำให้เขาอับอายนัก  ตนจะไปตามพญามังกรอีกสามทิศมาแก้แค้นโลเชียให้ได้   แล้วอ้าวก่วงหวางก็หายตัวไปตามอ้าวหมิงหวาง(ชุน)หรือเป๋ยไห่หลงหวางพญามังกรทะเลทิศเหนือ ไปหาอ้าวฉินหวาง(ชิน)หรือหนานไห่หลงหวางพญามังกรทะเลทิศใต้และไปหาอ้าวจุนหวาง(หรุน,จี)ซีไห่หลงหวางพญามังกรทะเลตะวันตก ทั้งสี่คนเป็นพี่น้องกัน หลังจากที่ไปหาอาจารย์แล้ว อาจารย์ให้รีบกลับบ้านไปช่วยบิดามารดา  เพราะพญามังกรทั้งสี่ทิศไปฟ้องหยกอ๋องส่องเต่

        เมื่อถึงด่านเข้าไปในบ้านได้ยินเสียงคนกำลังเถียงกัน  คือ พญามังกรทั้งสี่คนกำลังเถียงกับบิดาตน  โลเชียเห็นดังนั้นจึงร้องไปว่า  เขาได้ฆ่า หลี่เกิ้นและอ๋าวปิ่งจริง  ขอให้มาว่ากับตน บิดาไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย  ตนจะชดใช้ชีวิตของตนให้  ข้างพญามังกรทั้งสี่ยอมรับคำโลเชีย  ข้างโลเชียจึงเอากระบี่ผ่าท้องลากลำไส้ออกมา  เอากระบี่เลาะเอาเนื้อเหลือแต่กระดูกมากองไว้จนตัวตาย   พญามังกรจึงไปกราบทูลหยกอ๋องส่องเต่ตามที่ได้เห็น  การชำระความแค้นจึงสิ้นสุด

        ตามลัทธิเต๋า  มีพญามังกรอยู่  ๕๔  องค์  ซึ่งเป็นใหญ่กว่าพญามังกรอื่น  เทียบได้กับตำแหน่ง ชั้น เจ้านคร หรือ อ๋อง  นอกจากนี้ยังมีเทพมังกรที่จะต้องดูแลพื้นที่ต่างๆอีก  ๖๒ องค์  ในจำนวนนี้มีหัวหน้ามังกรอยู่ ๕ องค์ เรียกว่า  อู่ฟ่างอู่ตู้เซิน  ดูแลกำกับอยู่ใต้พิภพ

        ประชากรเทพมังกรทั้งหมดในจักรวาลมีทั้งสิ้น  ๘๔,๐๐๐  องค์

        วันรำลึกถึงพญามังกรตงไห่หลงหวาง คือ วันที่ ๓ ค่ำ เดือน ๑๐  แต่ในวันที่ ๓ ค่ำ เดือน ๒ ของปี เทพมังกรทุกองค์จะเข้าเฝ้าหยกอ๋องส่องเต่

             :   สมบูรณ์ แก่นตะเคียน  ๑๗  มกราคม  ๒๕๕๑

Title       :   Dong Hai Long Wang

             :   Somboon Kantakian