พระมหากษัตริย์ราชวงศ์ซัง

ลำดับพระมหากษัตริย์ราชวงศ์ซัง  (  商朝   )

               ราชวงศ์ซังได้มีการประมาณปีก่อนคริสต์ศักราชแตกต่างกัน  บางตำนานกล่าวว่า ระหว่างก่อน ค.ศ. ๑๕๒๓ ถึง ก่อน ค.ศ. ๑๐๒๘  บางตำนานว่า ก่อน ค.ศ. ๑๗๖๖ ถึง ก่อน ค.ศ. ๑๑๒๒ ซึ่งยังมิได้ตกลงกันแน่นอน  พระมหากษัตริย์ราชวงศ์ซัง  ราชสกุลแซ่จี สืบสานมาจากองค์ชายเซ่ย  โอรสพระเจ้าตี้คู่ หรือ พระเจ้าเกาซินซื่อ   รวม  ๓๐  พระองค์  มีคำนำหน้าพระนามว่า ตี้    ( Di )    ซึ่งหมายถึง  บรรพบุรุษสมมุติเทพ   การสืบราชสมบัติจากพระราชบิดาสู่โอรส  รวม  ๑๗ พระองค์ จากพระเชษฐาสู่พระอนุชา  ๑๓ พระองค์   บางช่วงรัชกาลมีการสู้รบเพื่อแย่งชิงราชสมบัติกัน  มีการบวงสรวงด้วยเทพพยากรณ์ เช่น  “พิธีกรรมบริสุทธิ์ต่อพระพักตร์(พระเจ้าซัง) สู่ติง  จะใช้วัวสามคู่และชนเผ่าเจียงบูชายัญไหม”  เป็นต้น  พระมหากษัตริย์ทั้ง ๓๐ พระองค์มีพระประวัติสังเขป    ดังนี้

                     ๑)  พระเจ้าซังทัง    (  成湯  )

                       พระนามเดิมคือ ไท้อี้   เป็น จีไท้อี้ ทรงเป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์ซัง  ทรงพระนามว่า  พระเจ้าซังทัง หรือ พระเจ้าซังเฉิงทัง  หรือพระเจ้าซังต้าอี้ หรือ เทียนอี้  พระมเหสีคือ พระนางปี่ปิง  โอรสคือ องค์ชายไท้ติง  องค์ชายโอ้วปิ่ง  องค์ชายจ้องเหริน  ทรงครองราชย์  ๒๙ ปีที่เมืองปั๋ว ( อันซื่อ  เหอหนาน )  ต่อมาย้ายไปเมืองซังอี้

                      ๒)   พระเจ้าซังโอ้วปิ่ง (  外丙  )

                       พระนามเดิม  เซิ่ง  เป็น จีเซิ่ง    ครองราชย์  ๒  ปีที่เมืองปั๋ว ทรงพระนามว่า  พระเจ้าซังโอ่วปิง หรือ พระเจ้าซังปู่ปิง    พระเชษฐาคือ องค์ชายไท้ติงสิ้นพระชนม์เสียก่อน  พระองค์จึงขึ้นครองราชย์แทน  แต่บางตำราได้นับองค์ชายไท้ติงเป็นกษัตริย์องค์ที่สองด้วย

                ๓)  พระเจ้าซังจ้องเหริน (  仲壬 )

                       พระนามเดิม  ย้ง  เป็น  จีย้ง    ครองราชย์ที่เมืองปั๋ว  ๔ ปี  ทรงพระนามว่าพระเจ้าซังจ้องเหริน หรือ พระเจ้าหนานเหริน

                   ๔)   พระเจ้าซังไท้เจี่ย     (  太甲  )

                       พระนามเดิม  ซื่อ  เป็น  จีซื่อ   เป็นโอรสขององค์ชายไท้ติง   ทรงพระนามว่า  พระเจ้าซังไท้เจี่ย  หรือ ต้าเจี่ย หรือ พระเจ้าซังไท้จง  พระมเหสี คือ พระนางปี่ซิน  โอรสคือ องค์ชายโอ่วติง กับองค์ชายไท้เกิง   ครองราชย์  ๓๓  ปี ที่เมืองปั๋ว

                   ๕)   พระเจ้าซังโอ่วติง    (  沃丁 )

                        พระนามเดิม  ซุน  เป็น จีซุ่น ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังโอ่วติง หรือ พระเจ้าเชียงติง  เป็นโอรสของพระเจ้าซังไท้เจี่ย  ครองราชย์  ๒๙ ปี  ที่เมืองปั๋ว

                   ๖)   พระเจ้าซังไท้เกิง   (  太庚  )

                           พระนามเดิม  เปี๋ยน  เป็น จีเปี๋ยน  เป็นพระอนุชาของพระเจ้าโอ่วติง   ทรงพระนามว่า พระเจ้าไท้เกิง หรือ พระเจ้าต้าเกิง หรือ พระเจ้าเซียวเกิง  พระมเหสีคือ  พระนางปี่ซิ่น  โอรสคือ  องค์ชายเสี่ยวเจี่ย  องค์ชายยงจี่ องค์ชายไท้อู้  ทรงครองราชย์  ๒๕ ปี ที่เมืองปั๋ว

                   ๗)   พระเจ้าซังเสี่ยวเจี่ย  (  小甲  )

                            พระนามเดิม  เกา เป็น จีเกา  ครองราชย์ ๓๖ ปี ที่  เมืองปั๋ว

                   ๘)   พระเจ้าซังยงจี่  (  雍己  )

                           พระนามเดิม  เตี้ยน  เป็น จีเตี้ยน ทรงพระนามว่า พระเจ้ายงจี่ หรือ พระเจ้าลุยจี่  ครองราชย์  ๑๒ ปี  ที่เมืองปั๋ว

                   ๙)   พระเจ้าซังไท้อู้  (  太戊  )

                          พระนามเดิม   มี่  เป็น จีมี่  ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังไท้อู้ หรือ พระเจ้าซังซ่งจง หรือ พระเจ้าซังเทียนอู้  ครองราชสมบัติ  ๗๕ ปีที่เมืองปั๋ว  ทรงมีโอรสคือ องค์ชายจ้องติง  องค์ชายเหอตันเจี่ย  โปรดฯให้  อิเซ่ย บุตรของอิอิ๋น เป็นมหาเสนาบดี

                   ๑๐)   พระเจ้าซังจ้องติง  (  仲丁  )

                         พระนามเดิม  เจี้ยง  เป็น จีเจี้ยง ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังจ้องติง หรือ พระเจ้าซังซานจู่ติง ทรงเป็นโอรสของพระเจ้าซังไท้อู้  มเหสีคือพระนางปี่เจิ้น  โอรสคือ องค์ชายโอ้วเหริน  องค์ชายซูอี้  ครองราชสมบัติ ๑๑ ปี ที่เมืองอาว  ( อาวชาง เหอหนาน )

                  ๑๑)   พระเจ้าซังโอ้วเหริน  (  外壬  )

                       พระนามเดิม  ฟา  เป็น จีฟา ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังโอ้วเหริน หรือพระเจ้าซังปู่เหริน เสวยราชสมบัติ  ๑๕ ปี  ที่เมืองอาว

                ๑๒)    พระเจ้าซังเหอตั่นเจี่ย   (  河亶甲  )

                      พระนามเดิม เจิ้ง  เป็น จีเจิ้ง  ทรงพระนามว่าพระเจ้าเหอตั่นเจี่ย หรือพระเจ้าเจี่ยนเจี่ย    เสวยราชสมบัติ ๙ ปี ที่เมืองเซียง

                ๑๓)   พระเจ้าซังสู่อี่   (  祖乙  )

                      พระนามเดิม  เทิ่ง  เป็น จีเทิ่ง  พระนามว่า พระเจ้าซังสู่อี่ หรือ พระเจ้าซังจงซง  หรือพระเจ้าซังเจี่ยอี่ หรือพระเจ้าซังเกาจู่  พระมเหสีคือ พระนางปี่ซี่  โอรสคือ องค์ชายสู่ซิน องค์ชายโอ้วเจี่ย  เสวยราชสมบัติ ๑๙ ปี ณ เมือง เกิง ( คอง – เกิงเซียง – ปี่ซี่เซียง ที่มณฑลเหอหนาน )

               ๑๔)   พระเจ้าซังสู่ซิน  (  祖辛 )

               พระนามเดิม  ตั้น  เป็น จีตั้น   พระมเหสีคือ พระนางปี่ซี่ โอรสคือ  องค์ชายสู่ติง  ครองราชย์ ๑๖ ปี    ที่เมืองปี๋

                ๑๕)   พระเจ้าซังโอ้วเจี่ย  (  沃甲  )

                      พระนามเดิม  อวี้  เป็น จีอวี้ ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังโอ้วเจี่ย หรือพระเจ้าซังเซียงเจี่ย หรือพระเจ้าซังหลงเจี่ย พระมเหสี คือ พระนางปี่เกิง  โอรสคือ องค์ชายหนันเกิง  เสวยราชสมบัติ  ๒๐ ปี   ณ เมืองปี๋

               ๑๖)   พระเจ้าซังสู่ติง  (  祖丁  )

                      พระนามเดิม  ซิน เป็น จีซิน ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังสู่ติง หรือพระเจ้าเสี่ยวติง พระมเหสีคือ พระนางปี่เซี่ย  โอรสคือ  องค์ชายหยังเจี่ย  องค์ชายผานเกิง  องค์ชายเสี่ยวซิน  องค์ชายเสี่ยวอี่  เสวยราชสมบัติ ๓๒ ปี   ที่เมืองปี๋

              ๑๗)   พระเจ้าซังหนันเกิง  (  南庚  )

                      พระนามเดิม  เกิ้ง  เป็น จีเกิ้ง ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังหนันเกิง หรือพระเจ้าซังจู่เกิง โอรสของพระเจ้าซังโอ้วเจี่ย  เสวยราชสมบัติ  ๒๙ ปี   ณ เมืองปี๋  ต่อมาย้ายไปเมือง อัน

             ๑๘)   พระเจ้าซังหยังเจี่ย  (  陽甲  )

                      พระนามเดิม เหอ  เป็น จีเหอ  ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังหยังเจี่ย หรือ พระเจ้าซังเหอเจี่ย  หรือ เสี่ยงเจี่ย หรือ ฝูเจี่ย หรือ จู่เจี่ย  เสวยราชสมบัติ ๗ ปี   ที่เมืองอัน

             ๑๙)   พระเจ้าซังผานเกิง  (  盤庚  )

                      พระนามเดิม  ซุ่น  เป็น จีซุ่น ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังผานเกิง  หรือ พระเจ้าซังฝูเกิง หรือ จู่เกิง หรือ ซานจู่เกิง เสวยราชสมบัติ  ๒๘ ปีที่เมืองอัน  ต่อมาย้ายเมืองหลวงไปที่เมืองอิน  เป็นยุคสมัยรุ่งเรืองของราชวงศ์ซัง  เข้าใจกันว่า  อักษรเจี่ยกู่เหวินเริ่มบันทึกไม่ต่ำกว่าสมัยของพระองค์

           ๒๐)   พระเจ้าซังเสี่ยวซิน  (  小辛  )

                     พระนามเดิมว่า  ซ่ง  เป็น จีซ่ง ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังเสี่ยวซิน หรือ ฝูซิน หรือ เอ้อจู่ซิน    เสวยราชสมบัติ   ๒๑  ปี       ที่เมืองอิน

          ๒๑)   พระเจ้าซังเสี่ยวอี้  (  小乙  )

                    พระนามเดิมว่า  เจียน  เป็น จีเจียน ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังเสี่ยวอี้ หรือ ฝูอี้ หรือ เสี่ยวจู่อี้ หรือ โฮ้วจู่จี้  พระมเหสีคือ  พระนางปี่เกิง  โอรสคือ องค์ชายอู่ติง  เสวยราชสมบัติ ๒๑ ปี   ที่เมืองอิน

         ๒๒)   พระเจ้าซังอู่ติง  (  武丁  )   ก่อน ค.ศ. ..... - ๑๑๘๙

                    พระนามเดิมว่า  จ้าว  เป็น จีจ้าว  ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังอู่ติง หรือ พระเจ้าซังเกาจง  หรือ ฝูติง หรือ จู่ติง หรือ โฮ้วจู่ติง หรือ ตี้ติง  พระมเหสี คือ พระนางฝู่หาว  ซึ่งทรงเป็นนักรบสตรีคนแรกของจีนที่ได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ประมาณก่อน พ.ศ.  ๖๐๗  ทรงยกกองทัพไปปราบพวกชนเผ่าต่างๆแถบซานซี ทางเหนือของส่านซี และมองโกเลียใน  ทรงเกณฑ์คน ๓๐๐๐ – ๕๐๐๐ คน  เพื่อปราบชนเผ่ากุ้ยฝาง ซึ่งได้มีการต่อต้านกษัตริย์ซังอย่างเข้มแข็ง ทรงใช้เวลาถึงสามปีจึงปราบลงได้  ชนเผ่าเชียงฝางต้องใช้ทหารถึง ๑๓,๐๐๐ คนจึงปราบได้       มหาเสนาบดีชื่อ  ฝู่เอ๋ว   เสวยราชสมบัติ  ๕๙ ปี  ณ เมืองอิน

        ๒๓)   พระเจ้าซังสู่เกิง  (  祖庚  )   ก่อน ค.ศ.  ๑๑๘๘ - ๑๑๗๘

                    พระนามเดิม คือ  เหยา  เป็น จีเหยา ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังสู่เกิง หรือ ฝูเกิง หรือ เสี่ยงเกิง  ทรงเป็นโอรสของพระเจ้าซังอู่ติง  เสวยราชสมบัติ  ๗ ปี ที่เมืองอิน

        ๒๔)   พระเจ้าซังสู่เจี่ย  (  祖甲  )   ก่อน ค.ศ.  ๑๑๗๗ - ๑๑๕๘

                     พระนามเดิมว่า  ไต้ เป็น จีไต้  โอรสของพระเจ้าซังอู่ติง  ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังสู่เจี่ย หรือ พระเจ้าซังตี้เจี่ย หรือ ฝูเจี่ย  พระมเหสีคือ พระนางปี่ก๊วย  โอรสคือ องค์ชายปิงซิน   องค์ชายคังติง   เสวยราชสมบัติ  ๓๓ ปี ณ เมืองอิน

       ๒๕)   พระเจ้าซังหลิ่นซิน  (  廩辛  )  ก่อน ค.ศ.  ๑๑๕๗ - ๑๑๔๙

                     พระนามเดิมคือ  เซียน  เป็น จีเซียน  ทรงพระนามว่า  พระเจ้าซังหลิ่นซิน หรือ พระเจ้าซังปิ่งซิน หรือ เฟิงซิน หรือ ซานจู่ซิน หรือ ฝูซิน หรือ เสี่ยงซิน  เสวยราชสมบัติ  ๖ ปี ที่เมืองอิน

       ๒๖)   พระเจ้าซังเกิงติง  (    庚丁  )  ก่อน ค.ศ. ๑๑๔๘ - ๑๑๓๒   

                     พระนามเดิมว่า  เอ๋ว  เป็น จีเอ๋ว  เสวยราชสมบัติ ๖ ปี  ที่เมืองอิน

       ๒๗)   พระเจ้าซังอู่อี่  (  武乙  )  ก่อน ค.ศ. ๑๑๓๑ - ๑๑๑๗

                     พระนามเดิมว่า  ตี้  เป็น จีตี้   โอรสของพระเจ้าซังคังติง  พระองค์ทรงเป็นบรรพบุรุษของราชวงศ์โจว  คือ จีตันฟู่  เสวยราชสมบัติ  ๔ ปี แล้วโปรดฯให้ย้ายเมืองหลวงจากเมืองอิน  ไปยังเหอเป่ย  แล้วย้ายต่อไปยังเมืองโม่

        ๒๘)   พระเจ้าซังไท้ติง   ( 太丁  )   ก่อน ค.ศ. ๑๑๑๖ - ๑๑๐๖

                     พระนามเดิมว่า  ตั้ว  เป็น จีตั้ว  โอรสของพระเจ้าซังอู่อี่   ทรงพระนามว่า พระเจ้าซังอุ๋นติง หรือ พระเจ้าซังไท้ติง หรือพระเจ้าซังต้าติง หรือ ฝูติง หรือ เหวินอู่ติง   ทรงจำคุกโจวกง ( หลี่จี ) จนอสัญกรรมในคุก   เสวยราชสมบัติ ๓ ปี   ที่เมืองอิน

        ๒๙)   พระเจ้าซังตี้อี่  (  帝乙  )   ก่อน ค.ศ.  ๑๑๐๕ - ๑๐๘๗

                     พระนามเดิมว่า  เซียน เป็น จีเซียน  โอรสของพระเจ้าซังอุ๋นติง  ทรงมีโอรสคือ องค์ชายจีซีแห่งอุย  องค์ชายจีโจ้ว   เสวยราชสมบัติ  ๓๗ ปี  องค์ชายจีโจ้ว   พระอนุชาเสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นรัชกาลที่ ๓๐ ต้องเสียเมืองให้แก่พระเจ้าโจวอู่หวาง  ส่วนองค์ชายจีชีแห่งอุย  พระเจ้าโจวอู่หวางโปรดฯให้ไปครองเมืองซ่ง

      ๓๐)   พระเจ้าซังตี้ซิน  (  帝辛  )    ก่อน ค.ศ.  ๑๐๘๖ - ๑๐๔๕                

                   พระนามเดิมว่า  โจ้ว เป็น จีโจ้ว  ทรงพระนามว่า  พระเจ้าซังตี้ซิน หรือ พระเจ้าโจ้วซิน หรือ พระเจ้าโจ้วหวาง  เป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ซัง  ต้องเสียอาณาจักรให้แก่พระเจ้าโจวอู่หวาง แห่งราชวงศ์โจว  เสวยราชสมบัติได้  ๓๓ ปี ณ เมืองโม่ หรือ เฉาเกอ

         :  สมบูรณ์ แก่นตะเคียน     ๑๘  สิงหาคม  ๒๕๕๐

Title  :  Sovereigns of Shang Dynasty

         :  Somboon Kantakian